.
ข่าวสุนัขจรจัดกัดประชาชนเกิดขึ้นแต่ละครั้ง ก็สร้างความหวาดกลัวให้กับประชาชนในวงกว้างครับ ผมก็เป็นห่วงอย่างมาก และไม่เคยนิ่งนอนใจต่อปัญหาที่เกิดขึ้น เพราะจากการสำรวจจำนวนสุนัขในพื้นที่ กทม. เมื่อปี 2560 มีจำนวนสุนัขทั้งหมด 720,000 ตัว เป็นสุนัขจรจัดถึง 140,000 ตัวครับ
ที่ผ่านมา กทม.เน้นการป้องกันมาโดยตลอด ด้วยการรณรงค์ฉีดวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า การทำหมันสุนัขจรจัดเพื่อตัดวงจรไม่ให้มีการขยายพันธุ์ และการจับสุนัขจรจัดที่มีลักษณะดุร้าย เพื่อนำไปพักฟื้นและควบคุมไว้ที่ศูนย์ควบคุมสุนัขจรจัด แต่ก็ได้ผลประมาณหนึ่งครับ เพราะก็ยังมีคนนำสุนัขมาปล่อยในที่สาธารณะให้เป็นสุนัขจรจัดเพิ่มอีก
กทม.จึงได้ประชุม 50 สำนักงานเขต และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เพื่อเร่งแก้ไขปัญหาสุนัขจรจัดในที่สาธารณะ ซึ่งเบื้องต้นได้มอบหมายให้เขตไปจัดทำแผนบริหารจัดการและแก้ไขปัญหาสุนัขจรจัด พร้อมทั้งสำรวจตรวจสอบจำนวนสุนัขจรจัดในแต่ละพื้นที่
หากพบว่าไม่มีเจ้าของ ไม่มีคนรับดูแล เป็นสุนัขพลัดหลงตามหาเจ้าของไม่ได้ หรือสุนัขที่อาจเป็นอันตรายต่อผู้อื่น ก็ให้จับไปบำบัดพักฟื้นที่ศูนย์ควบคุมสุนัขจรจัดประเวศ เพื่อคัดกรองโรค ฉีดวัคซีน ทำหมัน ให้เรียบร้อย ก่อนจะขนย้ายไปที่ศูนย์พักพิงสุนัข กทม.ใน อ.ทัพทัน จ.อุทัยธานี ซึ่งรองรับได้ประมาณ 8,000 ตัว
นอกจากนี้ ยังได้หารือร่วมกับหน่วยงานอื่นๆ และชมรมคนรักสัตว์ เพื่อร่วมแก้ไขปัญหาด้วย และ กทม.ยังได้จัดฝึกอบรมเจ้าหน้าที่ช่วยเหลือจับสุนัขจรจัดเพิ่มเติม เพราะเจ้าหน้าที่ที่มีทักษะและความชำนาญมีจำนวนน้อย ทำให้ประชาชนที่ร้องขอเข้ามาต้องรอคิว แต่เรื่องนี้ช้าไม่ได้ครับ กทม.จึงได้จัดฝึกอบรมการจับสุนัขให้กับเจ้าหน้าที่เขตทั้ง 50 เขต เพื่อให้มีเจ้าหน้าที่ปฏิบัติงานอย่างเพียงพอ และเข้าถึงพื้นที่ได้เร็วขึ้น
ผมขอย้ำครับว่า กทม.ไม่ได้จับสุนัขไปฆ่า เรานำไปดูแล ให้บ้าน ให้ที่พักพิง ซึ่งยังช่วยป้องกันไม่ให้สุนัขถูกทารุณกรรมจากคนที่ไม่รักมันด้วยครับ ทุกขั้นตอนการปฏิบัติไม่มีการทำร้ายสุนัขโดยเด็ดขาด แต่ภาพขณะจับอาจจะสะเทือนใจคนรักสัตว์สักหน่อยครับ ส่วนสุนัขที่ไม่ดุร้าย ฉลาด ฝึกได้ เราก็นำไปฝึกให้มีระเบียบวินัย พร้อมหาบ้านใหม่ และหาเจ้าของใหม่เพื่อรับไปดูแลอีกด้วยครับ
รักสุนัขก็ต้องดูแลครับ เพราะสัตว์ก็ต้องการความรัก ที่ดุ ที่กัด เพราะกลัว เพราะหิว เพราะถูกทิ้งขว้าง และเพราะต้องป้องกันตัวเหมือนคนเรานี่แหละครับ ถ้าวันหนึ่งท่านไม่รักพวกเขาแล้ว หรือมีเหตุจำเป็นที่ไม่อาจเลี้ยงดูพวกเขาได้ อย่าเอาไปปล่อยตามข้างทางให้โดนรุมรังแก ถูกทารุณกรรม หรือไปสร้างความเดือดร้อนรำคาญให้กับคนอื่นเลยครับ ส่งมาให้ กทม.ดูแล เพื่อที่พวกเขาจะได้มีบ้าน มีที่พักพิงที่ปลอดภัยจนสิ้นอายุขัยครับ